De raad van discipline heeft in zijn uitspraak van 7 juli 2014 mij veroordeeld tot een schorsing van vier weken. De raad baseert die straf op twee gronden. In de eerste plaats op mijn weigering mij tegenover de Haagse deken Bas Martens te verantwoorden voor mijn meningsuiting omtrent het functioneren van bepaalde leden van de rechterlijke macht. In de tweede plaats zou ik mij onnodig grievend hebben uitgelaten over die rechters en te weinig respect voor hen hebben getoond.

De uitspraak van de raad van discipline komt voor mij niet als een verrassing. Dit gelet op de opstelling van zowel de Haagse deken als de Haagse raad van discipline. Een opstelling die wordt gekenmerkt door minachting voor de Grondwet en mensenrechten, een gewetenloos onkritische benaderingswijze van rechterlijke beslissingen en een totaal gebrek aan waarheidsliefde. Het is dan ook een gotspe dat de corrupte raad van discipline, die in de klachtzaak stelselmatig heeft gekozen voor bedrog en schending van de wet, in zijn uitspraak de euvele moed heeft om te stellen dat ik mij onethisch zou hebben gedragen.

De uitspraak van de raad van discipline geeft aan dat men kritiek op de handelwijze van leden van de rechterlijke macht afwijst. Dat men die kritiek wil onderdrukken, ondanks het feit dat de vrijheid van meningsuiting is gewaarborgd in de Grondwet. Een waarborging die inhoudt dat die vrijheid uitsluitend door de wetgever kan worden beperkt. En er bestaat geen wet die bepaalt dat advocaten geen kritiek op leden van de rechterlijke macht mogen uiten, of die de meningsuiting van advocaten meer beperkt dan die van andere burgers.

De corruptie van de raad van discipline blijkt dan ook uit het gegeven dat de raad deze grondwettelijke bescherming van de meningsuiting ongedaan tracht te maken. De raad doet dit door een rechtstreeks beroep op de beperkingen van de meningsuiting in het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Beperkingen die ingevolge het verdrag niet in een wettelijke bepaling hoeven te zijn neergelegd, zoals de Grondwet vereist. Op dit punt biedt de Grondwet dus meer bescherming aan de meningsuiting dan het Europees Verdrag. En op bedrieglijke wijze gaat de raad van discipline voorbij aan de bepaling van het Europees Verdrag die inhoudt dat het verdrag op geen enkele manier afbreuk doet aan de verdergaande bescherming die de Grondwet biedt aan de meningsuiting. Een bepaling waarop ik uitdrukkelijk heb gewezen, maar wat door de corrupte raad van discipline dus opzettelijk wordt verzwegen.

Kern van de zaak is natuurlijk mijn kritiek op de uitspraak van de Hoge Raad van 21 december 2001 inzake kernwapens. De Hoge Raad beweerde daarin dat het rechtmatig zou kunnen zijn om een hele stad met behulp van een kernwapen te vernietigen. Daarmee beweerde de Hoge Raad dat een nucleaire massamoord rechtmatig zou kunnen zijn. Een opvatting die niet alleen strijdig is met het absolute verbod om de burgerbevolking aan te vallen, maar ook met iedere moraliteit. Onder geen enkele omstandigheid is massamoord immers moreel aanvaardbaar. Maar nu maakt de raad van discipline in zijn uitspraak mij een verwijt inzake die kritiek. Ik zou onnodige grievend zijn en ook te weinig respect tonen voor rechters, omdat ik het heb gehad over gewetenloze en moreel corrupte leden van de Hoge Raad. Daarmee schaart de raad van discipline, zoals de deken dat al eerder had gedaan, zich feitelijk achter de barbaars immorele en juridisch misdadige opvatting van de Hoge Raad dat een nucleaire massamoord rechtmatig kan zijn. Een overtuigender blijk van zijn juridische, intellectuele en morele corruptie zou de raad van discipline niet hebben kunnen geven.

Mijn slotsom is dan ook dat een corrupte raad van discipline een veroordeling heeft uitgesproken over een advocaat die, tegenover het falen van rechters, opkomt voor de handhaving van fundamentele mensenrechten. Het is een dan ook een uitspraak die ieder juridisch en moreel gezag ontbeert.

Meindert

Na de commotie in mei over een aanstaande schorsing, zal dit voor de meeste lezers een rare verrassing zijn. De steungroep had dit in 1e instantie ook niet goed door.

Wat blijkt:
Tijdens de procedure van de tuchtzaak vond deken Martens dat er ineens een spoedbelang was om Meindert Stelling te schorsen. Dit was een procedure binnen de lopende tuchtzaak.

Martens vroeg hiermee om een maatregel waarmee Meindert Stelling met spoed voor onbepaalde tijd geschorst kon worden, een dergelijke maatregel wordt alleen ingezet indien de betreffende advocaat ernstig dreigt te ontsporen.

Hier was de Raad van Discipline het niet mee eens, waardoor een onmiddellijke schorsing van de baan was.
Ondertussen liep de ‘gewone’ tuchtzaak gewoon door.

Daarin is nu uitspraak gedaan, en de schorsing van 4 weken die nu is opgelegd, is geen maatregel, maar een straf, zoals een boete of taakstraf of gevangenisstraf ook een straf is.

Meindert Stelling gaat tegen deze uitspraak in hoger beroep.
Dan gaat de behandeling van de klacht van deken Martens naar het Hof van Discipline.

Het hoger beroep heeft een opschortende werking voor de uitvoering van de schorsing.
De uitspraak is te vinden op:

http://tuchtrecht.overheid.nl/zoeken-in-domein/advocaten/resultaat?beslissing=Onvoorwaardelijke%20schorsing&InstantieNaam=raad_van_discipline_sgravenhage

Op deze site komt morgen een overzicht te staan van de tuchtzaak met alle daarbij aangehaakte zaken.

Stelling schrijft aan de raad van toezicht dat de deken door zijn lasterlijke beweringen ten aanzien van hem, heeft getoond niet te beschikken over de vereiste kwaliteiten om deken te kunnen zijn. Maar dat is er niet alleen. Stelling wijst er in zijn brief ook op dat de deken in de procedures die tegen Stelling zijn aangespannen, allerlei beweringen doet over zijn handelwijze die volkomen ongefundeerd zijn. Dit omdat de deken niet eens weet waarover hij oordeelt, aangezien hij de verschillende dossiers niet eens kent. Bovenal verwijt Stelling de deken een gewetenloze en slaaf­se navolging van de Hoge Raad, door geen kritiek te dulden op de uitspraak van de Hoge Raad dat de nucleaire vernietiging van een stad niet altijd onrechtmatig zou zijn. Een uitspraak die lijnrecht ingaat tegen het absoluut geldende verbod om de burgerbevolking tot doelwit van een militaire aanval te maken. Een verbod waarop iedere uitzondering dus is uitgesloten.

In zijn brief zegt Stelling over zijn aangifte tegen de deken wegens laster:

Het wil mij voorkomen dat de heer Martens door zijn handelwijze heeft getoond niet over de kwaliteiten te beschikken die vereist zijn om als deken te kunnen fungeren. Een advocaat die door lasterlijke beweringen de goede naam van een andere advocaat willens en wetens aantast, vertoont immers een gedrag dat sterk appelleert aan het meest negatieve beeld dat binnen de maatschappij bestaat omtrent “de advocaat”. Dat wil zeggen, dat van een onbe­trouwbaar sujet dat er niet voor terugdeinst om door list en bedrog, en tegen het in rekening brengen van hoge uurtarieven, te trachten het gewenste resultaat te bewerkstelligen. Door als deken, dat wil zeggen als boegbeeld van de plaatselijke orde van advocaten, een handel­wijze te vertonen die dat beeld van onbetrouwbaarheid bevestigt, schaadt hij in ernstige mate het vertrouwen dat de maatschappij in de advocatuur kan stellen en schaadt hij derhalve de belangen van de advocatuur.

En na een uiteenzetting te hebben gegeven omtrent de handelwijze van de deken in de procedures die deze tegen Stelling heeft aangespannen voor de raad van discipline, concludeert hij:

Ik meen met het voorgaande te hebben aangetoond dat de heer Martens geen blijk geeft van morele, intellectuele en juridische integriteit. Integendeel, hij heeft zich gemanifesteerd als een representant van de meest verwerpelijk soort advocaten, van de advocaten die de waar­heid manipuleren en die de rechter voorliegen. Om die reden meen ik dat de raad van toezicht er goed aan zou doen om aan de heer Martens kenbaar te maken dat hij er beter aan doet om zijn functie van deken ter beschikking te stellen.

Voor de snelle lezers: de uitspraak volgt over twee weken, het kan ook iets langer duren.
Er zijn ruim 30 brieven geschreven, waaronder een flink aantal organisaties.
Er waren ongeveer 50 mensen aanwezig bij de zitting.

In principe zijn dergelijke zittingen niet openbaar, maar als er geen bezwaar tegen was door Meindert Stelling, dan kon daar dit keer wel een uitzondering voor gemaakt worden. Zijn pleitnota is hier te lezen.

Na afloop van de zitting was het moeilijk lopen met kromme tenen, maar na een goed glas wijn trokken ze wel weer recht.

Martens mocht als eerste zijn verzoek toelichten.
Tot mijn stomme verbazing begon Martens te vertellen wat niet zijn bedoeling is.
Het was niet zijn bedoeling om Meindert Stelling uit de advocatuur te krijgen, maar zoals Stelling zich nu gedraagt, zo kan het niet langer.
Het was ook niet zijn bedoeling om Stelling monddood maken, maar er zijn grenzen, die van fatsoen.

Wat zou Martens dan bedoelen met zijn verzoek om te komen tot een onmiddellijke, spoedschorsing voor onbepaalde tijd?
Hij legt de reden van de dreigende schorsing bij Meindert Stelling zelf. Eigen schuld, dikke bult. Deken Martens heeft dit niet gewild, Stelling wil dit zelf, want hij had anders kunnen handelen.

De zitting wordt een clash tussen deken en advocaat over de principiële eed of belofte die wordt afgelegd door advocaten en rechters.
Zo beweert Martens dat Meindert Stelling zich niet houdt aan de afgelegde ‘belofte om eerbied te hebben voor de rechterlijke macht’. En verwijt Meindert Stelling de deken Martens dat hij weliswaar ‘gehoorzaamheid aan de grondwet’ heeft beloofd, maar kennelijk geen benul heeft wat die belofte inhoud.

De schijnheiligheid van deken Martens dat Meindert Stelling mogelijk ook zijn cliënten benadeeld is bizar. Want Martens is zonder meer bereid om de cliënten een kundig en betrokken advocaat af te nemen.
Dus laat Martens voortaan alsjeblieft achterwege laten dat hij het belang van cliënten op het oog zou hebben, want dan zou hij Stelling niet met spoed willen laten schorsen.

Uiteraard hield Meindert Stelling een betoog waar je U tegen zegt. Het was een helder betoog, het was niet mis te verstaan, het was logisch van kop tot staart. Zijn volledige pleitnota vind je hier.

Meindert Stelling heeft zich op twee punten verdedigd.
Die van zijn integriteit en het punt over zijn vrijheid van meningsuiting.
Op beide punten slaat de deken de plank volledig mis. Meindert Stelling is integer wat hij vertelt met een duidelijk verhaal over zijn tijd als kapitein in het leger. En alles wat Stelling naar voren brengt tijdens rechtszaken valt onder vrijheid van meningsuiting, waarbij de deken op geen enkele manier duidelijk maakt waarom hij de bevoegdheid heeft hierover te oordelen.

Blaat het niet, dan schaapt het niet (Loesje), zal de deken gedacht hebben en hij herhaalt nogmaals hoe ontzettend onbeleefd en steeds bozer Stelling zich gedraagt tijdens rechtszaken.

Weet de deken dan niet dat eerbied van twee kanten moet komen?
Is er ook maar in één rechtszaak eerbied geweest voor Meindert Stelling en zijn cliënten?
Mogen officieren van justitie, mogen advocaten-generaal, mogen rechters domweg zeggen: we zien geen reden om te reageren op het pleidooi van dhr. Stelling? Keer op keer op keer op keer …..

Natuurlijk word je dan steeds bozer. Maar Meindert Stelling is hierbij altijd binnen de grenzen van het fatsoen gebleven.

Mailadres: ontwapen@yahoo.com

Oproep tot ondersteuning
De deken van de Haagse Orde van Advocaten heeft op 11 april jl. een verzoek tot onmiddellijke schorsing van Meindert Stelling als advocaat ingediend bij de Raad van Discipline.

De Raad van Discipline behandelt dit verzoek van de deken op maandag 12 mei aanstaande te 15:20 uur in het Paleis van Justitie, Prins Clauslaan 60, Den Haag.

Hierbij de oproep om hierbij zoveel mogelijk aanwezig te zijn.
1. Om Meindert Stelling te laten zien dat hij niet alleen staat en dat we hem steunen.
2. Om de spelers  in deze zaak (de Orde van Advocaten, de deken, de Raad van Discipline en de rechterlijke macht) te laten zien dat Meindert zeer gewaardeerd wordt door zijn cliënten en alle andere betrokkenen.
3. Dit uiteraard met de bedoeling dat Meindert niet geschorst wordt als advocaat en ons ook in de toekomst kan blijven verdedigen.

De bron van dit conflict ligt in een rechtszaak tegen anti-kernwapenaktivisten, daardoor ligt in onderstaande toelichting de nadruk op de strijd tegen kernwapens.
Meindert Stelling heeft echter ook mensen bijgestaan op gebied van asielactivisme, asielrecht en het recht op demonstratie. Ook hier botste hij regelmatig met de rechterlijke macht.

De oorzaak van de klacht ligt in een rechtszaak die diende tegen één van de anti-kernwapenactivisten die op 3 april 2010 zijn aangehouden bij het betreden van de vliegbasis Volkel omdat daar toen een grote uitverkoop plaatsvond.   1)
Deze zaak werd behandeld door de rechtbank Den Bosch. Met deze ene activist was enige tijd geen contact mogelijk, zodat de rechtbank besloot dat tegen hem “verstek” werd verleend. Dat hield in dat de zaak tegen hem bij zijn afwezigheid werd behandeld.

Terwijl de rechtbank op het punt stond om uitspraak te doen, meldde de afwezige activist zich alsnog. Dit had tot gevolg dat het “verstek” verviel en de strafzaak tegen hem helemaal overnieuw moest worden gedaan. De rechtbank besloot daarom zijn zaak afzonderlijk te behandelen en deed uitspraak in de zaak tegen alle andere activisten.

In de na-ijlende rechtszaak heeft  Meindert Stelling gebruik gemaakt van het vonnis dat tegen alle andere activisten werd uitgesproken. Hij diende een wrakingsverzoek in vanwege de oneerlijke en partijdige behandeling door de rechters in de identieke zaken van de mede-activisten.

De wrakingskamer die dit verzoek behandelde heeft de aangevoerde argumenten van de advocaat  opzettelijk van hun inhoud ontdaan, zodat de wraking op een eenvoudige manier ongegrond kon worden verklaard.

Hierop heeft Meindert Stelling een boze brief geschreven aan de president van de rechtbank in Den Bosch. Daarin sprak hij over “de schaamteloze handelwijze van de wrakingskamer” en dat “het leek alsof men in het bezit moest zijn van het meestersdiploma van het bedriegersgilde om als rechter bij de rechtbank te kunnen worden benoemd”.

Deze brief was voor de president van de rechtbank aanleiding om een klacht over Meindert Stelling bij de deken van de Haagse Orde van Advocaten in te dienen.

Inhoudelijk wat toelichting
Inhoudelijk maakt Meindert Stelling tijdens diverse rechtszaken van anti-kernwapenactivisten steeds weer duidelijk dat het gebruik van kernwapens tegen doelen in bewoond gebied misdadig zal zijn, zodat ook de voorbereidingen daarvoor misdadig zijn. Het gaat hierbij met name om het absolute verbod op burgers aan te vallen tijdens oorlogen en het verbod om niet onderscheidend militair geweld te gebruiken. Dit zijn internationaal erkende rechtsregels waaraan men zich onder alle omstandigheden moet houden.

Desondanks heeft de Hoge Raad in 2001 gesteld dat ze zich kan voorstellen dat er toch redenen kunnen zijn om kernwapens te gebruiken (arrest: LJN ZC3693). Daarmee ging de Hoge Raad lijnrecht in tegen de rechtsregels die in verdragen zijn neergelegd.

Sindsdien stelt de rechterlijke macht dat er geen bezwaren zijn tegen kernwapens gezien het arrest van de Hoge Raad. Zo ook de rechters in bovengenoemde zaak.
Meindert Stelling heeft dan ook gesteld dat rechters het arrest van de Hoge Raad boven de wet stellen, terwijl de wet gehandhaafd moet worden.

Het verloop van de klachtprocedure
1. De deken heeft Meindert Stelling destijds gevraagd om een toelichting op de ingediende klacht. Hierop heeft Stelling gesteld dat de deken buiten zijn bevoegdheid gaat: “Hij (de deken) wilde zijn toezicht mede doen uitstrekken tot mijn meningsuiting, hoewel de Advocatenwet daarvoor geen enkele rechtsbasis biedt. Er is dus sprake van verschil van inzicht wat allemaal onder het tuchtrecht voor advocaten valt.”

Meindert Stelling beroept zich op de vrijheid van meningsuiting, die ook geldt voor advocaten (en dat advocaten alles naar voren mogen, zelfs moeten brengen dat in het belang is van de cliënten). Die vrijheid wordt beschermd door art.7 van de Grondwet. Alleen de wetgever kan deze beperken.

De deken stelt zich op het standpunt dat Meindert Stelling zich niet heeft gedragen als een goed advocaat, omdat hij scherpe kritiek heeft geuit op rechters. En de Advocatenwet zegt dat een advocaat zich als een behoorlijk advocaat moet gedragen. Dit is een open norm.
Maar wat betekent het dat je je hebt te gedragen als een behoorlijk advocaat? Wie bepaalt wat een behoorlijk gedrag is?

De rechter die zich geschoffeerd voelt?
De advocaat die zich net zo goed geschoffeerd voelt?
De cliënten die zich geschoffeerd voelen?
Pietje uit de Hoofdstraat in Jipsingboertange?

De Grondwet is hier heel duidelijk in: er mag geen beperking op de vrijheid van meningsuiting gesteld worden op basis van een open norm. De wet zelf moet precies aangeven waar de grens ligt.
Juist omdat het hier om een fundamenteel recht gaat weigert Meindert Stelling zich inhoudelijk te verdedigen tegen de klacht over zijn meningsuiting. Hij verdedigt zich wel vanwege het feit dat hij mag zeggen wat hij van belang vindt, en dat de deken daar wettelijk niets over heeft te zeggen.

2. De behandeling van de klacht van de president van de rechtbank verloopt erg grof. Gesproken kan worden van een poging tot karaktermoord op Meindert Stelling.
En alles wordt door de deken in het nadeel van Stelling uitgelegd. Ook de gang van zaken tijdens de meest recente zitting van de Raad van Discipline.

Als Meindert Stelling tijdens de zitting van de Raad van Discipline spreekt met enige stemverheffing omdat de raad dwars ingaat tegen de wet, dan noemt de deken dit weken later schreeuwen en tieren. Maar tijdens de zitting liet de deken in het verslag aantekenen dat Stelling “op luide toon de Raad toespreekt”. Dus niks schreeuwen en tieren. En terwijl Meindert Stelling de zittingszaal wilde verlaten, zoals dat verslag ook vermeldt, maakt de deken er weken later van dat iedereen er rekening mee hield dat hij iemand zou aanvliegen.

De deken oppert zelfs dat het gedrag van Stelling in het nadeel zou zijn van zijn cliënten.
Dit heeft de deken niet gecheckt bij de cliënten van Stelling. Bovendien is er nooit een klacht door een cliënt tegen hem ingediend.

Wie schoffeert nu eigenlijk wie?
- Schoffeert Stelling de rechterlijke macht omdat hij scherpe bewoordingen gebruikt?
- Of schoffeert de rechterlijke macht Stelling èn zijn cliënten door werkelijk NOOIT inhoudelijk te reageren op de argumenten aangevoerd door Stelling. Meindert Stelling  beroept  zich altijd op rechtsregels, waaronder internationaal erkende rechtsregels.

Rechters en officieren van justitie blijven hardnekkig volhouden dat de advocaat bezig is met politieke pleidooien (waar ook niks mis mee is) en weigeren consequent in te gaan op de juridische argumenten van de advocaat.

Onlangs nog in een hoger beroep van twee anti-kernwapenactivisten van dezelfde groep die op 3 april 2010 de vliegbasis Volkel waren opgegaan,  hield Meindert Stelling een zeer goed onderbouwd betoog van twee uur. De advocaat generaal (= de officier van justitie, maar dan in hoger beroep) zei daarop dat hij geen enkele noodzaak zag om te reageren.

Nog NOOIT heeft iemand van de rechterlijke macht (inclusief de officieren van justitie) geprobeerd duidelijk te maken waarom het gebruik van kernwapens tegen steden niet in strijd zou zijn met het Genocideverdrag.

Nog NOOIT heeft een lid van de rechterlijke macht uitgelegd waarom het gebruik van kernwapens tegen doelen in of in de nabijheid van steden en dorpen, niet in strijd zou zijn met diverse bepalingen van het Internationaal Humanitair Oorlogsrecht.

Nog NOOIT heeft een rechterlijke macht het gebruik van kernwapens op een inzichtelijke manier getoetst aan fundamentele rechtsnormen, die beogen de waarde en waardigheid van ieder mens te beschermen.

Wie schoffeert nu eigenlijk wie?

1)      http://ontwapen.puscii.nl/2010/01/3-april-opruimingsactie-kernwapens-volkel/

April 2014
Ontwapen!

OPEN BRIEF aan President Obama
Betreft: nucleaire ontwapening

Nederland, 18 maart 2014

Beste meneer Obama,

Weet u nog wat u zei op 24 juli 2008 in Berlijn en op 5 april 2009 in Praag?
U had het in beide toespraken over “a world without nuclear weapons”.

Maar in plaats dat u stopt met kernwapens, worden onder uw leiding, de duurste kernwapens ooit ontwikkeld.
Wanneer wilt u die gaan inzetten? Wat zijn situaties waarin u het denkbaar acht dat u de kernwapens gaat gebruiken?

Kunt u zich voorstellen dat de kernwapens ingezet kunnen worden zonder het schenden van het oorlogsrecht? Begaat u niet onmiddellijk een oorlogsmisdaad tegen de mensheid als u een kernwapen inzet? Al dan niet in samenwerking met de NAVO.
Om u een beetje op weg te helpen: de Hoge Raad der Nederlanden heeft in 2001 al uitgesproken dat het voorstelbaar is dat kernwapens gebruikt gaan worden. Die heeft alvast lak aan het oorlogsrecht.

Ziet u zich al staan in het vredestribunaal, hier recht tegenover het congrescentrum?
Om u te verantwoorden voor het gebruik van of dreigen met de onmenselijke kernwapens?

Het aantal slachtoffers in Nagasaki op 9 augustus 1945 viel tegen. Het aantal slachtoffers had meer moeten zijn dan bij de atoombom op Hiroshima drie dagen eerder. Echter, de atoombom, een vrije val bom, kwam door slecht zicht aan de rand van de stad terecht in plaats van in het geplande industriegebied van de stad.
Dus vielen er in Hiroshima 78.000 slachtoffers, en had Nagasaki slechts 27.000 slachtoffers.

Een modern geleide kernwapen (de toekomstige B61-12) zal dit niet overkomen.

Weet u, meneer Obama, in Nederland mogen wij niet eens weten of er kernwapens van de VS op de vliegbasis bij Volkel liggen. Maar weten we het wel. We weten zelfs precies in welke bunkers de 20 kernwapens liggen. (Zie bijgaande kaart).

Weet u nog hoe verontwaardigd u was toen, zeer waarschijnlijk, Assad vorig jaar chemische wapens had ingezet? Dat vond u echt een stap te ver, veel te ver. U dacht er zelfs over om misschien, wie weet, wel in te grijpen.
Denkt u dat een inzet ooit met kernwapens minder kwalijk zal zijn dan het gebruik van chemische wapens nu?

Er bestaat al een verbod op chemische wapens, op biologische wapens, op clustermunitie en op antipersoonsmijnen.
Had een verbod op kernwapens er niet allang moeten zijn? Het gruwelijkste wapen van alle wapens.
Er is een internationale campagne van start gegaan, ICAN, om te komen tot een wereldwijd verbod op kernwapens. In deze campagne doen 331 deelnemers mee uit 80 landen. Ze zijn onlangs, 13 en 14 februari, nog samen gekomen in Mexico om zich te beraden op verdere stappen. Dit verbod op kernwapens probeert ICAN voor elkaar te krijgen door continu te wijzen op de gevolgen van het gebruik van kernwapens. Zie ook het rapport over een kernwapen op de haven bij Rotterdam.

U weet ook vast wel wat onze minister van defensie over de aanwezigheid van kernwapens zegt: “we bevestigen noch ontkennen de mogelijke aanwezigheid van kernwapens”
Dat is in NAVO verband zo afgesproken. Om daar niets over te zeggen. Democratie is weliswaar een mooi ding, maar kan natuurlijk niet altijd worden toegepast. U, als president van de VS, beseft dat uiteraard als geen ander.

De Nederlandse ministers hebben onze volksvertegenwoordiging genegeerd door in januari een motie naast zich neer te leggen waarin door een meerderheid van de Tweede Kamer was gesteld dat de JSF geen kernwapentaak mag hebben. De 2^e kamer is in ons land de baas.

Er zijn twee ontwikkelingen gaande die allebei zouden moeten leiden tot het besluit nu maar eens te stoppen met de kernwapentaak.
- De aanschaf van de JSF (die hoeft van mij trouwens ook niet)
- De vernieuwing van de kernwapens.

Op de NSS op 24 en 25 maart 2104 zijn ongeveer 58 regeringsleiders bezig met slechts het bespreken van nucleair terrorisme, nucleaire veiligheid.
De nucleaire veiligheid is veel meer in gevaar door het mogelijke daadwerkelijke, legale, gebruik van kerncentrales en kernwapens, dan door mogelijke terroristen.

Er is maar één manier om veilig om te gaan met nucleaire systemen:
- Stoppen met kernwapens
- Stoppen met kernenergie

With kind regards,

Ontwapen!
Gonnus Doeven

Op 24 en 25 maart zal in Den Haag de Nuclear Security Summit plaatsvinden. Tijdens deze twee-daagse bijeenkomst zullen 58 wereldleiders praten over nucleaire ‘veiligheid’. Zoals altijd bij dit soort bijeenkomsten zal het hier enkel gaan over de belangen van de grote machthebbers, en niet over die van de mensen in het algemeen. Net zo als dat gaat bij bijeenkomsten als de G8 en de G20.
Zo willen de wereldleiders dat landen die zich niet welwillend opstellen geen kernwapens bezitten, terwijl ze zelf wel over deze wapens beschikken.
Ook in Nederland liggen kernkoppen opgeslagen van het Amerikaanse leger. Ook zal er gepraat worden over hoe kerncentrales zich kunnen beschermen tegen zogenaamde terroristen. Maar over het feit dat kernenergie en kernwapens altijd een bedreiging vormen, waarvan de kernrampen in Tchernobyl en Fukushima desastreuze voorbeelden zijn, zul je ze niet horen. Dit nucleaire congres is dan ook een farce. Het gaat over schijnveiligheid, want voor een echt veilige wereld zal elke staat zijn kernwapens en kerncentrales moeten opgeven en overgaan op een echt duurzame manier van energie.

Om het in totaal slechts 12 uur durende overleg te faciliteren wordt Den Haag omgetoverd tot een militaire vesting. 13.000 agenten, 3.000 marechaussee en 4.000 militairen worden ingezet om zo Den Haag in hun greep te houden. Dit kost de gemeenschap ruim 200 miljoen euro terwijl er steeds meer mensen ontslagen worden in onder andere de zorg, en de voedselbanken steeds meer klanten krijgen. Het overleg van de wereldleiders kost meer dan dat er in Den Haag op cultuur en buurthuizen is bezuinigd, waar nu juist de mensen aan de onderkant van de samenleving het slachtoffer van zijn. Hier wordt geen seconde bij stil gestaan en alles moet wijken voor de machthebbers die op hun beurt verantwoordelijk zijn voor de armoede in vele delen van de wereld.

Daarom zal op zondag 23 maart, de dag voor het congres, een demonstratie plaatsvinden in Den Haag onder het motto: Stop nuclear power! Abolish poverty! Om duidelijk te maken dat het in de wereld moet gaan om mensen en niet om winst en macht en dat veiligheid niet komt door kernenergie en kernwapens. Sluit je aan met je (actie)groep, je vrienden en familie. Neem spandoeken en protestborden mee en wees creatief.

We hebben de oproep breed verspreid, er was ook wel wat groei in het aantal deelnemers, maar het aantal personen waarvan zeker was dat ze ook de basis wilden opgaan was gedaald van 3 naar 1.
Daarbij kwam dat de organisatie van deze aktie gedaald was naar te weinig personen.
Deze combinatie van weinig deelnemers en te weinig organisatiekracht, maakt het onhaalbaar om de aktie door te laten gaan.

Serieus excuses hiervoor.